Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Arceuthobium gambyi & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Arceutobe

Arceuthobium gambyi

Santalaceae

Nom en français : Arceutobe.

Descripcioun :
Lis arceutobe soun de planto sènso clouroufilo qu'an ges de fueio e que parasiton li genèbre. Li fru madur soun pas poupous au contre de li dóu visc. Aquéu d'aqui, Arceuthobium gambyi, vèn tout bèu just d'èstre dessepara de Arceuthobium oxycedri. Se n'en destrìo qu'èi mai fort dins tóuti si partido e peréu que se trovo majamen sus lou mourven e pas tant sus lou cade e lou genèbre coume lou segound.

Usanço :
Lis arceutobe aurien d'ùni prouprieta anti-bateriano.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Arceuthobium
Famiho : Santalaceae


Ordre : Santalales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1 mm
Flourido : Autouno - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico d'Iberìo e de Prouvènço
Setèmbre à abriéu

Liò : Parasite sus li ramo de mourven, Juniperus phoenica
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Mediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Arceuthobium gambyi Fridl., 2015

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Arceuthobium gambyi & Taraxacum officinale

ges
ges
R
RR
ges
RR
ges
ges

Coumpara Arceutobe emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò